Juka je cijelo vrijeme bio uz svoj narod, posebno kad je bilo teško. Već 1991. godine bio je zarobljen od tadašnjih "Martićevaca".
Prvi je pristupio organizaciji patriotske lige Bosanska Krupa.
Tada kao imućan građanin sva svoja sredstva ustupa za odbranu voljenog grada Bosanske Krupe.
Prvim ranjavanjem bio je teži RVI i tokom rata morao je na liječenje u Zagreb. Nakon rehabilitacije u Zagrebu vraća se ponovo u ratom zahvaćenu BiH.
Pri povratku u Krajinu u želji da prvi pređe na drugu stranu Une ponovo biva ranjen. Kao pratnja ratnom načelniku Idrizu Eziću i drugima koji su bili pozvani na sastanak sa Fikretom Abdićem, gdje se trebalo odlučivati o sudbini Bosanske Krupe i Krajine.
Na pitanje načelnika Idriza Ezića šta će biti sa Bosanskom Krupom, sadašnji presuđeni ratni zločinac i aktuelni načelnik Velike Kladuše, Fikret Abdić je odgovorio: “Vi Krupljani se privikavajte na ovaj kraj." Tada, Ahmet- Juka automatski ustaje i odgovara: “Nikada se mi nećemo privići na ovaj kraj".
U tom trenutku dolazi do žustre rasprave između Ahmeta-Juke i Abdića i nastaje opšti haos u sali.
Ispostavilo se da ipak Abdićeva nije bila zadnja.
Ahmetu- Juki se ostvarila životna želja da umre u svom voljenom gradu za koji je disao i bio spreman dati i posljednju kap krvi.
Danas će biti dženaza ispred Gradske džamije, a ukop na mezarju Hum.
Neka je vječni rahmet i neka mu Allah dž.š. podari džennet, a porodici sabur.
