To su činili oslanjajući se na riječi: „Tražite nauku pa makar u Kini.“ Tako su počeli sakupljati grčka, indijska i perzijska filozofska djela i prevoditi ih na arapski jezik. Otvorili su velik broj škola u Bagdadu, Egiptu, Buhari, Kordobi i druge centre diljem velike (islamske) države. Studenti sa svih strana svijeta dolazili su u te škole da bi studirali tradicionalne i filozofske znanosti, prenosi Akos.ba.
Tako se u muslimanskoj sredini javljaju naučnici i filozofi, koji su u ravni sa starogrčkim filozofima. Zapravo, islamski naučnici ih nadmašuju u svakom pogledu: u filozofiji, medicini, astronomiji i raznim matematičkim disciplinama. Broj muslimanskih naučnika i filozofa koji su stvarali u tim oblastima toliko je obiman da se ne mogu obuhvatiti sva njihova imena ovim džepnim priručnikom, a njihova djela se ne mogu ni nabrojati.
Isto tako, naučnici koji su se bavili historijom, književnošću, fikhom i islamistikom ne mogu se nabrajati.
Ovako je bilo stanje islama tokom vladavine Abbasija na Istoku i Emevija na Zapadu. Takvo stanje je trajalo šest stotina godina. U muslimanskim rukama bili su naučna dostignuća, graditeljstvo, trgovina i civilizacija.
