Sopstvenu presudu ostavio je na ceduljici u suncem obasjanoj Firenci, Italiji. Tog trećeg jula, 1995. godine, jedan od najmlađih talijanskih političara tog vremena, najprominentniji član Evropskog parlamenta, oduzeo si je život u muci zbog nemogućnosti zaustavljanja rata u Bosni i Hercegovini.
Nakon Izraela, Rusije, Libije, Egipta, Brazila, Argentine, Kipra i Malte, presudila mu je nepravda koja se odvijala nad Bosnom i Hercegovinom.
Alexander Langer je rođen 22. februara 1946. u Sterzingu u Južnom Tirolu. U ranim godinama svog života, kao tinejdžer, se uključuje u traganja za odgovorima na brojna lokalna politička pitanja. Najveću pažnju posvećuje međuetničkim odnosima u toj italijanskoj regiji u kojoj su, nakon dva svjetska rata i desetljeća i terorizma, bili vrlo napeti.
Početkom 1970-ih godina bio je aktivan u Lotta Continua, lijevoj političkoj organizaciji u Italiji. Kasnije se pridružuje Zelenoj stranci Južnog Tirola, a 1978. godine postao je član regionalnog savjeta Trentino-Alto Adige/Südtirol.
Ubrzo je postajeo i članom Evropskog parlamenta, a od 1989. i predsjednikom parlamentarne Grupe Zelenih/EFA u Europskom parlamentu. Kao nepopravljivi pacifista i humanitarac postao je inicjator i motorna snaga mirovnih inicijativa u Evropi i na Bliskom Istoku.
Od 1992. godine posvećuje se ratu u Bosni i Hercegovini i kao najglasniji evropski parlamentarac, traži zaustavljanje zločina koji su se odvijali nad lokalnim bosanskohercegovačkim stanovništvom.
Izvršio je samoubistvo 3. jula 1995. godine u Firenci.
U bosanskohercegovačkoj javnosti se rijetko spominje ime Alexa Langera.
