Nakon što je i sam Premijer USK shvatio da se nalazi na čelu još jedne neefikasne Vlade sa odsustvom znanja i želje za konkretnim radom i korjenitim promjenama, okrenuo se maksimiziranju političkog populizma putem društvenih mreža, pa je tako i PoMAK pozvao da „od ministra obrazovanja Damira Omerdica traži ostavku“.
Nepostojeću „većinu“ i Premijera, koji po ustaljenom principu rješenja traži kod opozicionih stranaka, u prvom redu PoMAK-a i Naše stranke, podsjećamo da je još u mjesecu novembru 2019. godine, zbog glasa ZA smjenu tadašnjeg Predsjedavajućeg Skupštine Agana Bunića, te zbog činjenice da se PoMAK-ov direktor ZZO USK-a Elvedin Sedić drznuo da stane u kraj malverzacijamu u zdravstvu, Sedić smijenjen, a PoMAK izbačen iz „većine“.
Još tad pripremili ste i smjenu ministra obrazovanja Damira Omerdića ali je do danas niste realizirali jer ne možete obezbijediti 16 ruku u Skupštini, a zbog čega se sjednice Skupštine rijetko i održavaju. Iz istog razloga Skupština USK-a već godinu dana nema Predsjedavajućeg.
Kao što smo već nekoliko puta javno isticali, PoMAK nije dio većine u USK, a ministar Omerdić ne predstavlja i ne zastupa politiku PoMAK-a u Vladi USK-a. Ovim putem pozivamo Omerdića i kompletnu Vladu USK-a da podnesu ostavke. Ne samo zbog činjenice da nemate podršku u Skupštini, nego jer ste i statistički najneefiksnija Vlada od rata do danas.
Pitamo se, kada ne bi bilo migrantske krize i pandemije koronavirusa, na šta bi se sveo rad aktuelne Vlade? U čitave dvije godine doneseno je svega nekoliko pozitivnih zakonskih rješenja, a o strateškim stvarima poput nužnih reformi zdravstvenog i obrazovnog sistema, te razvijanja strateških privrednih grana USK-a poput poljoprivrede, drvno-prerađivačke industrije i turizma više se i ne govori. Resori u Vladi su podijeljeni po stranačkim zonama interesa, Zavod zdravstvenog osiguranja i Unsko-sanske Šume koriste se isključivo kao poligoni za stranačka zapošljavanja i niko se nikom ne petlja u „posao“, pa čak ni sam Premijer.
Hapšenja i krivični procesi protiv bliskih saradnika vladajućih, netransparentno trošenje sredstava doznačenih sa nivoa Federacije BiH (4 miliona KM za sanaciju posljedica migrantske krize i 24 miliona KM granta MMF-a za suzbijanje posljedica pandemije), kao i sav nerad i neefikasnost Vlade, pokušava se prikriti ispraznim frazama, populističkim izjavama i medijskim spinovima, generirajući političke i diplomatske sukobe od kojih građani Kantona nemaju nikakve koristi.
