Na našu adresu stigao je zanimljiv osvrt na tu temu književnika i profesora bosanskog jezika i književnosti Fahrudina Sinanović, koji vam prenosimo u cijelosti i bez uredničkih intervencija, kako prenosi Fokus.
– Prema pravopisu i bosanskog, a i srpskog i hrvatskog jezika, u višečlanim nazivima država, gradova, čaršija, dijelova grada, sela i zaselaka sve riječi pišu se velikim početnim slovom, osim prijedloga i veznika u tim nazivima (Kraljevina Danska, Ujedinjeni Arapski Emirati, Bosna i Hercegovina, Biograd na Moru, Brčanska Malta, Sveti Petar u Šumi…).
Ali, u višečlanim nazivima upravnih i administrativnih jedinica samo se prva riječ piše velikim početnim slovom, a ostale riječi pišu se malim slovom, osim ako nije riječ o vlastitoj imenici (Tuzlanski kanton, Kanton Sarajevo, Posavski kanton, Brčko distrikt, Vrhbosanska nadbiskupija, Muftijstvo tuzlansko…).
U Ustavu BiH, u članu 3, jasno stoji da se BiH sastoji od dva entiteta: Federacije BiH i Republike srpske. S obzirom da je Republika srpska entitet, dakle administrativna jedinica države Bosne i Hercegovine, u skladu sa navedenim odredbama pravopisa, naziv ovog bosanskohercegovačkog entiteta ispravno se piše na način da se prva riječ piše velikIm početnim slovom, a druga riječ piše se malim početnim slovom. Riječ – srpska je prisvojni pridjevi, a prisvojni pridjevi izvedeni iz vlastitih imenica koji završavaju na ski, ški, čki i ćki pišu se malim početnim slovom. Dakle, pravilno je Republika srpska, a ne Republika Srpska.
Republika srpska nije ni država ni naseljeno mjesto, nego entitet. Bosna i Hercegovina se sastoji od sljedećih administrativnih jedinica: općina, kantona, dva entiteta i jednog distrikta. Što se tiče lingvistike, Republika srpska je entitet, znači administrativna jedinica, a pravopis je regulisao kako se pišu višečlani nazivi administrativnih jedinica. Dakle, malim početnim slovom – srpska.
Čak ni to što se u Ustavu BiH obje riječi manjeg entiteta pišu velikim početnim slovom, ne obavezuje pravopis da to tako i normira. Pravopis je stvar konvencije, dogovora, a nije ustavna materija. Da Ustav ima obavezujuću snagu naspram pravopisa, zakonom bi se predvidjele kazne za pogrešno pisanje velikog, odnosno malog slova.Takve kazne nema nigdje. Za greške u pravopisu nadležni su učitelji, nastavnici, profesori i lektori, a ne pravnici i sudije.
Korisnike/govornike bosanskog jezika obavezuje pravopis bosanskog jezika u kojem se, opet ponavljamo, u višečlanim nazivima upravnih i administrativnih jedinica samo prva riječ piše velikim početnim slovom, a ostale riječi pišu se malim slovom, osim ako nije riječ o vlastitoj imenici. Njih obavezuje i to što je u Ustavu navedeno da je Republika srpska entitet. Da piše da je grad, onda bi se obje riječi pisale velikim slovom.
Ako se do sada pridjev srpska i pisao sa velikim početnim slovom S, vrijeme je da se ta greška ispravi. Ne smijemo manjem entitetu svojim načinom pisanja naziva davati svojstvo države”, napisao je profesor Sinanović.
Autor: Fahrudin Sinanović
