Iako su najznačajniji članovi porodice Nurija i Hamdija, važno je ne zaboraviti ni Hakiju Pozderca koji je rođen upravo u mjesecu martu, tačnije 6. marta 1919. godine u Cazinu kao sin oca Mehe i majke Delvete.
Srednju tehničku školu, geodetski odsjek, završio je u Beogradu. Godine 1938. diplomirao je na Tehničkom fakultetu u Beogradu. Prije izbijanja Drugog svjetskog rata postao je članom Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Po zadatku KPJ uključuje se u Vojsku Kraljevine Jugoslavije. Tokom Aprilskog rata, 6. aprila 1941. nalazio se sa svojom jedinicom u okolini Beograda (područje Batajnice), te sa svojom jedinicom biva zarobljen od strane njemačkog Wermachta. Od 10. aprila 1941. do 30. marta 1942. bio je zarobljen u vojnom zatvoru koji se nalazi u blizini koncentracionog logora Mauthausen u Austriji. Sa grupom zatvorenika bježi iz zatvora, te se vraća u rodni grad Cazin pješice. Nakon toga postaje pripadnikom NOP-a i ponovnim članom Komunističke partije, te postaje političkim komesarom u 8. krajiškoj muslimanskoj brigadi|.
Poslije rata bio je javni tužilac okruga Bihać i Banja Luka. Učestvovao je u gušenju Cazinske bune 1950. godine. Mnogi tumače kasniji Hakijin angažman oko privrednog razvitka Bosanske krajine upravo kao način da ispravi nanesenu nepravdu prema ovom kraju i njegovim stanovnicima.
Kasnije je bio još i predsjednik Sreskog Narodnog odbora, član Vlade Bosne i Hercegovine, direktor Generalne narodne banke BiH u Sarajevu do 1959., direktor Republičkog zavoda za privredno planiranje, savezni sekretar za opće privredne poslove i za industriju i trgovinu. Bio je i član Glavnog odbora Saveza boraca NOR za BiH, član Izvršnog odbora Saveza sportova BiH, predsjednik Atletskog saveza BiH, predsjednik Atletskog saveza Jugoslavije, predsjednik Jugoslavenskog saveza fizičke kulture i ostalo.
Bio je izabran za člana Saveznog izvršnog vijeća 1967. godine, kada je bio biran i za poslanika Saveznog vijeća Savezne skupštine Jugoslavije. Imao je čin majora JNA u rezervi.
Izbijanjem afere Agrokomerc, kada se nalazio na funkciji člana Upravnog odbora preduzeća, biva zajedno sa svojim bratom Hamdijom uhapšen pod optužbom "kontrarevolucionarnog djelovanja" prema članu 114. Krivičnog zakona SFRJ, te nakon toga se povlači iz aktivnog političkog života SFRJ.
Hakija se ženio tri puta; prvi put sa suprugom Zekerijom Omanović iz Cazina s kojom je imao troje djece (Safija, Rasim i Malik), zatim u drugom braku sa suprugom Habibom ima je sina Jasminka, te u trećem braku sa suprugom Razijom imao je sina Mehmeda.
Umro je 27. marta 1994. godine u Beogradu.
