Okupljeni građani su od platoa Filozofskog fakulteta krenuli u tišini u šetnju do dvorišta Vlade Srbije gdje je Đinđić ubijen, ali ih je dočekala zatvorena kapija dvorišta zgrade, pa su zapalili svijeće i ostavili cvijeće na kapiji.
Na kapiju su postavili i transparent “Ako danas ne uspijemo, jedini razlog smo mi sami”, Đinđićevu rečenicu i parolu po kojoj je večerašnja šetnja na koju su pozvali Demokratska stranka (DS) i organizatori protesta protiv vlasti “Jedan od pet miliona” i održana.
“Mi nedjeljama šetamo u pokušaju da nešto promijenimo, ali ovaj put ne smijemo stati jer pitanje je da li ćemo imati i treću šansu da nešto promijenimo”, kazao je okupljenima jedan od organizatora Miodrag Simović.
Prije početka šetnje, kao i ispred Vlade Srbije, sa razglasa su emitovani Đinđićevi citati.
Neposredno prije dolaska građana, predsjednik Udruženja kidnapovanih i ubijenih na Kosovu Simo Spasić držao je govor u kojem je naveo da su DS i DOS “oslobodili albanske teroriste iz zatvora”, ali ga je obezbjeđenje pomjerilo.
U memorijalnoj šetnji su učestovali i bivši predsednici DS Dragan Đilas i Dragan Šutanovac, funkcioneri DS i brojni Đinđićevi poštovaoci koji su nosili parole “Zora(ne) sviće”.
Zoran Đinđić ubijen je 12. marta 2003. godine u dvorištu zgrade Vlade Srbije, a za njegovo ubistvo na 40 godina zatvora osuđen je oficir Jedinice za specijalne operacije (JSO) Resora državne bezbednosti Zvezdan Jovanović. Na istu kaznu za organizovanje ubistva osuđen je i komandant JSO Milorad Ulemek.
Politička pozadina ubistva nikada nije otkrivena.
Zoran Đinđić rođen je 1. avgusta 1952. u Bosanskom Šamcu u Bosni i Hercegovini.
Bio je prvi nekomunistički gradonačelnik Beograda poslije 1945. godine, kao i jedan od osnivača Demokratske stranke, u kojoj je bio predsjednik Izvršnog odbora, a od januara 1994. do ubistva bio je predsednik DS.
Đinđić je bio prvi premijer Srbije poslije pada režima Slobodana Miloševića 2000. godine i dolaska na vlast Demokratske opozicije Srbije (DOS), a za vrijeme njegovog mandata pokrenut je proces demokratizacije društva i korjenitih ekonomskih i socijalnih reformi.
Vlada Srbije u vrijeme njegovog mandata zalagala se za saradnju s Haškim tribunalom i u to vreme uhapšeno je i izručeno nekoliko optuženika, među kojima i bivši predsjednik Srbije i Jugoslavije Slobodan Milošević.
