Naime, dana 22. oktobra 1992. godine pripadnici srpske paravojne formacije „Osvetnici“, kojom je komandovao Milan Lukid, oteli su 16 osoba bošnjačke nacionalnosti koji su iz sela Sjeverin autobusom pošli na posao u Priboj. Autobus je zaustavljen u selu Mioče (Rudo, BiH), na putu za Priboj, a tom prilikom su iz autobusa izvedeni samo pripadnici bošnjačke nacionalnosti – 15 muškaraca i jedna žena. Kamionom koji je bio parkiran ispred kafane „Amfora“ odvezeni su u hotel „Vilina Vlas“ u Višegrad. Poslije nekoliko dana psihičke i fizičke torture, civili su strijeljani, a tijela su bačena u Drinu. Sve žrtve su bile državljani Savezne Republike Jugoslavije. Za ovaj zločin Okružni sud u Beogradu je osudio Đorđa Ševida na 15 godina zatvora, te Dragutina Dragidevida, Milana Lukida i Olivera Krsmanovida na po 20 godina zatvora.
U povodu godišnjice, Edvin Kanka Ćudić, koordinator UDIK-a, ističe: „Ovo je bio prvi ratni zločin nad građanima Savezne Republike Jugoslavije, a koji se dogodio uz dopuštenje vlasti tadašnje SRJ, jer su žrtve bili civili, sandžački Bošnjaci, koji su bili uzorni građani te države. Ovim zločinom, kao i otmicom u Štrpcima, zastrašivani su Bošnjaci u Sandžaku, ali i na teritoriji cijele Savezne Republike Jugoslavije. Da stvar bude strašnija, nalogodavci otmice civila iz Sjeverina do danas nisu otkriveni, a članovima porodica stradalih se negira status civilnih žrtava rata.“
Ovom prilikom podsjedamo na ubijene civile iz Sjeverina, a to su: Alija Mandal, Derviš Softid, Esad Džihid, Idriz Gibovid, Hajrudin Sajtarevid, Medredin Hodžid, Mehmed Šebo, Meho Hodžid, Mevlida Koldžid – Hodžid, Mithad Softid, Mujo Alihodžid, Mustafa Bajramovid, Muzafer Hadžid, Ramahudin Ćatovid, Ramiz Begovid i Sead Pecikoza.
