Mehmedović je nakon duže i teške bolesti preminula 22. jula 2018. godine u Kliničkom centru Univerziteta u Sarajevu.
U genocidu u Srebrenici 1995. ubijeni su brojni članovi njene porodice i duže od dvije decenije provela je boreći se za istinu. Hatidži Mehmedović su u genocidu u Srebrenici jula 1995. godine ubijena dvojica sinova, Almir (18) i Azmir (21), muž Abdulah (44), dva brata i mnogi drugi članovi porodice.
I pored toga što je ostala sama, vratila se u Srebrenicu gdje je nastavila borbu za istinu o genocidu nad Bošnjacima i pravdu.
Radila je na tome da se poboljša život povratnika, da se nađu posmrtni ostaci njihovih najmilijih i da se čuje o tome šta se dešavalo na tom području u ljeto 1995. godine. Vratila se i da bi bila bliže svojim najmilijim koji su konačan smiraj pronašli u mezarju Memorijalnog centra Srebrenica – Potočari.
Od pada Srebrenice u julu 1995. Hatidža Mehmedović je živjela za to da se sazna istina o žrtvama Srebrenice, ali i da se odgovorni izvedu pred lice pravde.
U mnogobrojnim intervjuima je ponavljala da ne želi osvetu već samo pravdu i istinu.
“Vjerovala sam u pravdu. Da nisam vjerovala u pravdu ne bih se vratila da živim u Srebrenici od uspomena moje djece. Međutim, pravde nema”, tako je govorila Mehmedović.
Ponavljala je i “da svi moramo dati sve od sebe da se više ne dešava to što se desilo devedesetih godina, da sva djeca imaju svoje djetinjstvo, normalno djetinjstvo, mladost koja je nepovratna i život koji nema cijenu”.
