Šestosedmično istraživanje u kome je učestvovalo trideset muškaraca klasifikovanih kao gojazni ili sa viškom kilograma i uporedilo je rezultate dvije interventne grupe (koje su doručkovale prije, odnosno poslije vežbanja) i kontrolne grupe (koje nisu mijenjale stil života).
Naučnici su otkrili da je grupa koja je vježbala prije doručka sagorijevala dvostruko više masti u odnosu na grupu koja je vježbala poslije doručka.
Takođe su otkrili da je povećano sagorijevanje masti uglavnom posljedica nižeg nivoa insulina tokom vježbanja.
Dr Javier Gonzales sa Odjeljenja za zdravlje na Univerzitetu u Batu objasnio je da rezultati istraživanja ukazuju na to da promjena vremena kada jedete u odnosu na vrijeme kada vježbate može doneti duboke i pozitivne promjene na cjelokupno zdravlje.
“Grupa koja je vježbala prije doručka povećala je sposobnost reagovanja na insulin, što je još izvanrednije s obzirom na to da su obje grupe stekle sličnu kondiciju. Jedina razlika bila je u vremenu ishrane”, rekao je dr Gonzales.
Tokom ovog ispitivanja naučnici su otkrili da su mišići iz grupe koja je vježbala prije doručka više reagovali na insulin u poređenju sa grupom koja je vježbala poslije doručka, uprkos identičnim treninzima i podudarnom unosu hrane.
Mišići onih koji su vježbali prije doručka takođe su pokazali veći porast ključnih proteina, posebno onih koji učestvuju u transportu glukoze iz krvotoka u mišiće.
Što se tiče odgovora insulina na hranjenje nakon ispitivanja u trajanju od šest sedmica, nevjerovatno je da grupa koja je vježbala poslije doručka u stvari nije bila bolja od kontrolne grupe.
“Mi sada treba da istražimo dugoročne efekte ove vrste vježbanja i da istražimo da li će i žene imati koristi na isti način kao i muškarci”, rekao je koautor dr Gret Valis sa Univerziteta u Birmingamu.